Roely schildert niet met verf, maar met draad. Op de naaimachine , met eenvoudige rechte en zigzag steek  “schildert” ze haar portretten, waarin kleur, sfeer en herinnering samenkomen.

Met zorgvuldig kleurgebruik vangt ze niet alleen de uiterlijke kenmerken, maar ook de emotie en persoonlijkheid van haar onderwerp. De toeschouwer ervaart nabijheid, alsof het portret je stil aankijkt vanuit een ander tijdsbesef.

Inspiratie vindt zij o.a. in vroeg middeleeuwse sculpturen, handbeschilderd keramiek uit Deruta (Italië), schilderkunst in de 17e eeuw maar ook beelden uit recentere tijd kunnen voor haar een inspiratiebron zijn.